ปล.สกิลภาษาญี่ปุ่นผมก็ไม่ได้เทพมาก อาจผิดๆถูกๆบ้างก็ขออภัย และก็ไม่ได้แปลตรงตัวแป๊ะๆ อาศัยเอามาเรียบเรียงใหม่ตามแบบภาษาไทยเอา
บทที่ 1 หัวหน้าแก๊งโรงเรียนมัธยมปลายฮานะโซโนะ
ที่โรงเรียนเนคเคทซึ ผอ.บอกกับอาจารย์มาโดคะว่าจะมีนักเรียนย้ายโรงเรียนมาใหม่ แต่ผอ.ไม่ค่อยพอใจเพราะวันแรกก็มาสายเลย อ.มาโดคะเลยขอตัวกลับไปรอที่ห้องเรียน
ตัดมาที่คูนิโอะเนื่องจากว่าคูนิโอะมาสายจึงต้องไปเข้าทางโรงยิมแทน เพราะหน้าประตูมี อ.ดักอยู่ ที่ด้านหน้าห้องชมรมจะเห็นยูยะกำลังข่มเหงให้ฮิโรชิส่งกระเป๋าเงินให้
ยูยะ : โวยยย ฮิโรชิ ส่งกระเป๋งตังค์มาซิวะ
ฮิโรชิ : อย่าทำผมเลยนะคับ
ยูยะ : ก็รีบๆส่งเป๋าตังค์มาซิวะ !!
พอดีกับคูนิโอะเดินมา จึงเข้าไปช่วย พอคูนิโอะจัดการสองคนนั้นเสร็จ ฮิโรชิจึงเข้ามาขอบคุณ และก็ได้แนะนำตัวเองให้รุ้จัก ส่วนคูนิโอะก็บอกว่าตัวเองนั้กำลังจะไปห้อง 2E ฮิโรชิซึ่งอยู่ห้องเดียวกันเลยอาสานำทางไปห้องเรียน ระหว่างทางนั้นฮิโรชิก็บอกว่าครูประจำชั้นนั้นเป็นคนสวยมาก เมื่อคูนิโอะมาถึงห้องก็ตกใจเป็นคนสวยอย่าที่ฮิโรชิบอก และเอ่ยปากชม อ.มาโดคะ แถมยังเรียกจังต่อท้ายชื่อครูจนถูกไล่ให้ไปยืนนอกห้องกับฮิโรชิ เมื่อออกมายืนนอกห้องซักพักคูนิโอะจึงขอตัวไปห้องน้ำ ระหว่างที่ฮิโรชิอยู่คนเดียวนั้นยูยะได้พาพวกโรงเรียนฮานะโซโนะมาด้วยและถามหาคูนิโอะ แต่ฮิโรชิไม่บอกจึงโดนซ้อม จังหวะนั้นคูนิโอะกลับมาพอดีเลยจัดการพวกยูยะ พอสู้กันซักพักอ.มาโดคะก็ออกมาจากห้องเรียนและบอกให้ทุกคนหยุด พวกยูยะจึงวิ่งหนีไป อ.มาโดคะเลยบอกให้คูนิโอะไปที่ห้องผอ.หลังเลิกเรียนถึงแม้ฮิโรชิจะช่วยพูดว่าเพราะเหลือตัวเองก็ตาม ทางด้านพวกยูยะหลังจากแพ้คูนิโอะถึงสองครั้งเลยคิดจะไปขอความช่วยเหลือจากวาตารุโรงเรียนฮานาโซโนะ
คูนิโอะที่มาที่ห้องผอ.หลังเลิกเรียน ผอ.เองบอกว่านายโดนไล่ออกมาจากโรงเรียนเก่าซินะ ทำให้คูนิโอะโมโหและโดดขึ้นโต๊ะ
คูนิโอะ : ฉันไม่ได้ถูกไล่ออกเว้ยยยยย ฉันลาออกด้วยตัวเองตะหาก ไอ้แก่ !!
ผอ.เลยบอกว่าถ้าครั้งหน้าก่อเหตุทะเลาะวิวาทอีกจะถูกพักการเรียน ทางด้านฮิโรชิที่ออกมานอกโรงเรียนก็เจอกับวาตารุและโดนซ้อมอีกเล่นเคย จากนั้นวาตารุก็วิ่งหนีไปพอดีกับคูนิโอะออกมาพอดี คูนิโอะเลยวิ่งตามไป
วาตารุ : แกคือนักเรียนที่ย้ายมาใหม่ ชื่อคูนิโอะซินะ
คูนิโอะ : ทำไมถึงรู้ชื่อฉัน ?
วาตารุ : หึ..เจ้าพวกโรงเรียนขี้ข้าของฮานาโซโนะ...เนคเคทซึ...
คูนิโอะ : แกตอบไม่ตรงคำถามนะ ไอ้โรงเรียนขี้ข้าอะไรพวกนี้มันไม่เกี่ยวกันหรอก......กรูถามว่าทำไมถึงรู้ชื่อกรู !!!
หลังจากนั้นคูนิโอะก็จัดการพวกวาตารุจนต้องหนีไป หลังจากชนะคูนิโอะก็มาพบฮิโรชิที่สวน ซึ่่งฮิโรชินั้นก็ขอโทษที่สร้างความเดือดร้อนให้คูนิโอะตลอด แต่คูนิโอะบอกว่าไม่เป็นไรมันเป็นการออกกำลังกายที่ดีเลยล่ะ และคูนิโอะนั้นก็ไม่ชอบคนหมู่มากรังแกคนที่อ่อนแอกว่าเพียงคนเดียว และก็บอกฮิโรชิว่าจากนี้เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะซึ่งทำให้ฮิโรชิน้ำตาไหล T^T ส่วนคูนิโอะก็บอกว่าถ้ามีเรื่องอีกล่ะก็ฉันจะช่วยนายเอง ถ้าเรื่องชกต่อยล่ะก็ฉันไม่แพ้ใครหรอกน่า
วันต่อมาคูนิโอะมาทันเวลาเรียนและขึ้นห้องเรียนตามปกติ ส่วนพวกยูยะก็คุยกันถึงเรื่องที่ฮานาโซโนะแพ้ให้กับคูนิโอะ และดูเหมือนว่าทัพใหญ่ของฮานาโซโนะจะเคลื่อนไหวโดยมีริกิซึ่งเป็น no1 ของโรงเรียนเป็นผู้นำ ซึ่งพวกยูยะก็คิดว่าคูนิโอะจะต้องแพ้ด้วยหมัดเร็วของริกิแน่ๆ ส่วนที่หน้าโรงเรียนเนคเคทซึตอนนี้วาตารุได้เรียกท้าทายคูนิโอะ
วาตารุ : ไอ้งี่เง่า รีบไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้ !! ถ้าพวกแกเจอคูนิโอะล่ะก็รีบจับมันยัดลงถุงซะ !!
ซึ่งหน้าโรงเรียนตอนนี้กองทัพฮานาโซโนะได้อยุ๋เต็มไปหมด
คูนิโอะที่อยู่ในห้องเรียนก็คิดที่จะลงไปลุย แต่อ.มาโดกะได้บอกว่านายสัญญากับผอ.แล้วนะว่าห้ามทะเลาะวิวาทในโรงเรียน แต่คูนิโอะก็บอกว่ามันไม่เกี่ยวกัน เพราะพวกนั้นมันมาหาเรื่องก่อน อ.มาโดกะเลยบอกว่าตัวเองจะลงไปคุยกับพวกนั้นเอง แล้วอ.ก็ออกจากห้องไป คูนิโอะก็ออกตามมาทีหลัง ด้านล่างนั้นเอง ผอ.ได้ออกมารับหน้าและบอกให้พวกวาตารุกลับไป
วาตารุ : หนวกหูโว้ย อย่ามาดูถูกกันนะลุง !!!
อ.มาโดกะ : ผอ. !!!
ผอ. : อ.มาโดกะ กรุณาถอยไปครับ
วาตารุ : เข้ !! ที่นี่มี อ. สวยขนาดนี้ด้วยเหรอ ไม่เคยรุ้เลยนะเนี่ยให้ตายเถอะ
อ. มาโดกะ : ถ้าพวกเธอมีธุระกับคูนิโอะคุงเหรอ ? เดี๋ยวฉันจะถามเขาให้
วาตารุ : อ๋อ ฉันไม่มีธุระกับหมอนั่นหรอก แค่มาทักทายเฉยๆ
อ. มาโดกะ : เธอตั้งใจจะทำอะไรคูนิโอะคุง ?
วาตารุ : ก็บอกว่ามาทักทายเฉยๆไงล่ะ ปั๊ด !!
อ.มาโดกะ : พวกเธอมันขี้ขลาด ใช้คนจำนวนมากรุมคนคนเดียว
จังหวะนั้นวาตารุก็เดินมาหา อ.มาโดกะ
วาตารุ : งั้นเริ่มทักทายจากแกก่อนก็แล้วกัน
ผัวะ !!!! วาตารุชก อ.มาโดกะเข้าให้ทำให้เธอล้มลงไป
ผอ. : หยุดนะพวกเธอ !!!
จังหวะนั้นคูนิโอะก็วิ่งมาพอดี
คูนิโอะ : ไอ้พวกสารเลววววววววว !!! แกชกได้แม้กระทั่งผู้หญิง
อ.มาโดกะ : ไม่ได้นะคูนิโอะ พวกนั้นกำลังยั่วยุเธออยู่นะ ฉันแค่ลื่นเท่านั้นเอง
คูนิโอะ : โธ่เว้ยยยยย !!! โฮววววว๊ากกกกกกก !!
คูนิโอะวิ่งผ่ากลางพวกวาตารุออกไปนอกโรงเรียน ทำให้พวกวาตารุวิ่งตามไป คูนิโอะที่วิ่งมาถึงสวนสาธารณะก็ถูกพวกวาตารุล้อม
วาตารุ : แกหนีไม่รอดหรอก
คูนิโอะ : ไม่ได้หนีซักหน่อย แค่เปลี่ยนสถานที่เท่านั้นเอง ......แกบังอาจทำร้าย อ.มาโดกะ กรูตอบแทนกลับคืนเป็น 100 เท่า !!!
หลังจากคูนิโอะชนะแล้ววาตารุก็ได้หนีไปและบอกว่าเดี๋ยวแกจะได้เจอกับริกิ คูนิโอะก็งงว่าใครคือริกิ หลังจากนั้นคูนิโอะก็กลับไปที่โรงเรียน ที่ทางเดินในโรงเรียนคูนิโอะได้เจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งชื่อว่ามาซาโกะ เธอก็บอกว่าผอ.เรียกให้ไปพบที่ห้องและคูนิโอะก็ขอตัวเดินไปที่ห้องผอ.ทางด้านห้องผอ. ผอ.กับ อ.มาโดกะก็กำลังคุยกันถึงเรื่องคุนิโอะ อ.มาโดกะ ก็บอกว่าที่คูนิโอะทำไปก็เพื่อปกป้องเพื่อนเท่านั้น และคูนิโอะก็เข้ามา
คูนิโอะ : โอออ มาโดกะจัง เธอปลอดภัยนะ
อ.มาโดกะ : ฉันไม่เป็นไร แต่ว่าห้ามเรียก อ.ว่าจังนะ เพราะฉันเป็นอ.ของเธอ
ทางด้าน ผอ.ก็ถามคูนิโอะว่าวิ่งไปไหน คูนิโอะเลยบอกว่าก็ไม่อยากสู้เลยวิ่งหนีและตัวเองก็ได้ทำตามสัญาญาที่ให้ไว้ว่าจะไม่ทะเลาะวิวาทในโรงเรียน (ความจริงลากไปฆ่าที่อื่น - -a)
หลังเลิกเรียนฮิโรชิวิ่งเข้ามาหาคูนิโอะด้วยท่าทางตื่นกลัวและบอกกับคูนิโอะว่าตะกี้มีพวกไม่ดีมากันเยอะเลย (หมายถึงพวกฮานะโซโนะ) และก็บอกว่าคนที่ชื่อริกิต้องการที่จะสู้ตัวต่อตัวกับคูนิโอะ ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ของโรงเรียนฮานาโซโนะและเป็นคนที่เก่งที่สุดของโรงเรียน ฝ่ายคูนิโอะก็ถามสถานที่ ฮิโรชิจึงบอกว่าโดยปกติทัพฮานะโซโนะจะรวมกัยที่สถานทีชินจูกุ คูนิโอะจึงคิดจะไปทักทายพวกมันซักหน่อย (ความจริงโมโหที่ อ.มาโดกะถูกทำร้าย)
คูนิโอะก็ได้ไปที่สถานที่ชินจูกุระหว่างทางก็สู้กับพวกฮานะโซโนะตลอดทาง จนมาถึงที่หมายและได้สุ้กับริกิ หลังจากชนะริกิแล้ว ฮิโรชิก็มาพอดี
ฮิโรชิ : คูนิโอะคุง ไม่เป็นไรนะ
คูนิโอะ : สบายดี มันจบแล้วล่ะฮิโรชิ
ฮิโรชิ : พวกวาตารุก็หนีไปแล้ว ขอโทษนะคูนิโอะ ทำเพื่อผมแท้ๆ
คูนิโอะ : ไม่ใช่เพื่อนายซักหน่อย เพื่อ อ.มาโดกะต่างหาก
รกิก : อืม อึก.....นายเข็งแกร่งจริงๆ เป็นครั้งแรกที่ฉันแพ้.....
คูนิโอะ : นายเองก็ใช่ย่อยนะ....
ริกิ : ทำไมนายถึงเข็งแกร่งขนาดนี้
คูนิโอะ : เพราะว่าต้องปกป้องคนสำคัญยังไงล่ะ เพราะอย่างนั้นพลังจึงไหลออกมา เพื่อน ครอบครัว
ริกิ : ถ้ามีพลังล่ะก็เพื่อนหรือพวกพ้องก็จะเข้ามาหาเองไม่ใช่เหรอ ??
หลังจากนั้นคูนิโอะก็ถามเรื่องวาตารุต่อ แต่ริกิบอกว่าตัวเขาจะจัดการวาตารุให้เอง หลังจากนั้นคูนิโอะกับฮิโรชิก็กลับไปที่โรงเรียนของตัวเอง
บทที่ 2 ท่าเรือบูส
ทางด้านแก๊งซิ่งมอเตอร์ไซด์ก็ได้ข่าวเกี่ยวกับการผ่ายแพ้ของริกิ และเริ่มเคลื่อนไหวบางอย่าง ทางโรงเรียนเนคเคทซึหลังจากหมดชั่วโมงเรียนแล้ว อ.มาโดกะก็บอกคูนิโอะให้ไปพบ ผอ. ที่ห้อง
ที่ห้อง ผอ. ผอ.ก็ถามคูนิโอะว่าหลังจากเรื่องราวในตอนนั้นคืนดีกับโรงเรียนฮานะโซโนะแล้วหรือยัง แต่คูนิโอะก็ตอบเชิงไม่ได้สนใจ และ ผอ.ยังบอกอีกว่าเมื่อวานวาตารุมาขอยอมจำนน (ประมาณมาขอโทษ)เหมือนโดนริกิดุมาและมาขอโทษในภายหลัง จากนั้นมิซาโกะก็เข้ามาบอกว่าเกิดเรื่องแล้ว ที่หน้าประตูโรงเรียนมีพวกแก๊งซิ่งตะโกนบอกให้คูนิโอะออกมา ซึ่ง อ.มาโดกะกับผอ.ก็เตือนว่าอย่าออกไป และผอ.ยังขู่อีกว่าสัญญาแล้วนะว่าจะไม่ทะเลาะวิวาทไม่งั้นจะถูกพักการเรียน ซึ่งคูนิโอะก็บอกไม่ต้องห่วงตัวเองรู้ดี
หลังจากคูนิโอะออกมาที่หน้าประตูดรงเรียนก็เจอกับแก๊งซิ่งจักรยาน คูนิโอะจึงบอกให้เปลี่ยนสถานที่ไปที่สวนสาธารณะ มิซาโกะก็ออกมาหน้าประตูโรงเรียนและห้ามคูนิโอะไม่ให้ทะเลาะวิวาท ส่วนคูนิโอะก็บอกไม่เป็นไรและฝากไปบอก อ.มาโดกะด้วยว่าแค่ไปพูดคุยกับพวกนั้นเฉยๆ หลังจากนั้นคูนิโอะก็มาถึงสวนาาธารณะและได้จัดการพวกแก๊งซิ่งจนหมดแล้วจึงกลับไปโรงเรียนซึ่งมิซาโกะได้รออยู่ที่หน้าประตูโรงเรียนแล้ว มิซาโกะบอกกับคูนิโอะว่าได้บอก อ.มาโดกะตามที่คูนิโอะบอกแล้ว หลังจากนั้นทั้งคู่จึงเข้ามาในโรงเรียน
ที่หน้าห้องชมรม จะเห็นนักเรียนสองคนซ้อมดอจบอลกันอยู่ และบอลก็มาตกใกล้ๆคูนิโอะ
โคจิ : อ๊ะ !! โทษทีช่วยเก็บบอลนั้นให้หน่อย
คูนิโอะเดินไปเก็บบอลให้แล้วขว้างกลับไปด้วยท่าไม้ตายประจำตัวเวลาขว้างสิ่งของซึ่งหลายคนคงจำได้ แต่โคจิรับไม่ได้แถมยังลอยข้ามจอไปสองรอบ ห้าๆๆๆๆๆ
คูนิโอะ : เอ๊ะ ??? แค่ขว้างเบาๆเองนะ..........
โคจิ : นายสุดยอดจริงๆ !!!
ส่วนมิซาโกะก็กำลังอธิบายว่าคนนี้เป็นกัปตันชมรมดอจบอล แต่คูนิโอะก็ไม่ฟังและเดินต่อไปข้างหน้า
พอมาถึงล็อปปี้มิาโกะชวนให้คูนิโอะไปที่โรงยิม คูนิโอะเลยตอบตกลงเพราะว่างอยุ่ พอมาถึงโรงยิมคูนิโอะก็เล่นบาสแปปนึง ฮิโรชิก็เข้ามาบอกว่าพวกแก๊งซิ่งอยุ่ที่หน้าห้องชมรม คูนิโอะจึงบอกให้ทั้งสองคนรออยุ่ที่นี่ส่วนตัวเองจะไปจัดการพวกนั้นเอง หลังจากกำจัดพวกแก๊งซิ่งหมดแล้วมิโคโตะก็ขับมอไซด์มาแนะนำตัวเองกับคูนิโอะและบอกจะท้าดวลด้วย โดยให้คูนิโอะขับมอไซด์ที่ทิ้งไว้ให้ตามเขามา คูนิโอะก็ได้ขับมอไซด์ตามไปและจัดการกับมิโคโตะได้ หลังจากชนะแล้วคุนิโอะจึงถามที่อยุ่ของแก๊งว่าอยู่ไหน มิโคโตะจึงบอกว่าอยู่ที่ท่าเรือโยโคซึคะ ซึ่งคูนิโอะก็ได้ไปที่นั่น หลังจากคูนิโอะมาถึง
ชินจิ : แกคือคูนิโอะซินะ...
คูนิโอะ : ถูกต้อง แล้วแกเป็นใคร ?
ชินจิ : ได้ข่าวว่านายเอ็นดูรุ่นน้องชั้นมากเลยนะ.......
คูนิโอะ : ......ริกิงั้นเหรอ......
ชินจิ : ใช่แล้ว...หมอนั่นนะอยุ่ชมรมฟุตบอลของฉันตอนมัธยมต้น เป็นรุ่นน้องที่น่ารัก
คูนิโอะ : ......ริกิขอร้องนายงั้นเหรอ....
ชินจิ : ไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นหรอก...แกมันขวางหูขวางตาฉันตะหาก !!
คูนิโอะ : ไร้สาระเป็นบ้า.....
ชินจิ : เตรียมใจไว้ให้ดีล่ะ ....ลุย !!!
หลังจากชนะชินจิแล้ว
ชินจิ : นายแข็งแกร่งจริงๆ เรื่องที่ชนะริกิคงเป็นจริงซินะ..
คูนิโอะ : หือ...นายอยากทดสอบพลังฉันเท่านั้นเหรอ ?
ชินจิ : ก็ตามนั้นแหละ แค่อยากจะยืนยันว่าข่าวลือเป็นจริงหรือป่าวแค่นั้น
หลังจากนั้นคูนิโอะก็กลับโรงเรียน
บทที่ 3 หญิงที่แกร่งที่สุด มิซึสึ ที่ดาดฟ้าโรงเรียนคูนิโอะชวนฮิโรชิไปคาบูกิหลังเลิกเรียน ซึ่งฮิโรชิก็ตกลงแต่ตอนนี้เป็นเวลาสอบนะ..
หลังจากสอบเสร็จ
ฮิโรชิ : เฮ้ คูนิโอะ ข้อสอบเมื่อกี้นี่ยากจังเลยนะ
คูนิโอะ : หือ....นายคิดทำข้อสอบด้วยเหรอ.....ฉันส่งคืนหมดเลย....
หลังจากทั้งคู่เดินมาถึงหน้าห้องชมรมก็เจอกับโคจิอีกครั้งและคูนิโอะก็เก็บบอลให้เหมือนเดิม แต่ครั้งนี้โคจิสามารถรับบอลของคูนิโอะได้และโคจิได้ทาบทามให้คูนิโอะเข้าชมรมดอจบอล แต่คุนิโอะนั้นปฏิเสธไป หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ไปที่สถานนีเพื่อนั่งรถไฟไปที่คาบูกิ ซึ่งระหว่างทางก็เจอนักเรียนโรงเรียนฮานะโซโนะตลอดทาง สุดท้ายริกิจึงเข้ามาจัดการสั่งสอนนักเรียนของโรงเรียนตัวเองให้
หลังจากที่ทั่งสองมาถึงคาบูกิแล้วก็เข้าไปในร้านเกมส์และเล่นเกมส์กัน พอเล่นเสร็จฮิโรชิจะเดินไปที่ร้านถ่ายรูป
ฮิโรชิ : อ๊ะ .....อ๊ากกกกก ผ ผีหลอก....
แล้วก็โดนตบผัวะออกมาก
คูนิโอะ : เป็นไร..ฮิโรชิ...
ฮิโรชิ : คูนิโอะคุง....ม...มีผีอยู่.....
คูนิโอะ : ???.....ว๊ากกกกกกกกกกกกกก
คูนิโอะวิ่งหนีออกไปนอกร้าน..................หลังจากนั้นมิซึสึก็เดินออกมาจากร้านถ่ายรูป
มิซึสึ : อะไร.....แก....ตั้งใจจะยั่วโมโหฉันเหรอ !!!
ฮิโรชิ : คุนิโอะคุง ช่วยด้วยยยยย
ฮิโรชิโดนมิซึสึตบหน้าไปหลายที...
ส่วนคูนิโอะนั้นก็หนีออกมานอกร้าน มิยูกิได้เดินออกมาและบอกให้คูนิโอะไปขอโทษมิซึสึซะ แต่คูนิโอะไม่ยอมกลับไปเลยจัดการพวกมิยูกิจนหมด และมิซึสึได้ออกมาจากร้านพอดี
คูนิโอะ : เข้ !!!! ตัวใหญ่ชิบเป๋งงงง !!
มิซึสึ : อย่ามาดูถูกกันนะเว้ยยยย ฉันไม่ได้ถูกทำให้โกรธแบบนี้นานแล้ว !!
คูนิโอะ : อา....แต่ว่าตัวใหญ่จริงๆ....
มิซึสึ : ไอ้บ้าเอ้ยยยยยย......
หลังจากนั้นก็ตะลุมบอลกันและคูนิโอะก็สามารถเอาชนะมิซึสึได้
คูนิโอะ : โอยๆ ยังจะต่ออีกเหรอยัยปีศาจคนนี้
มิซึสึนั้นก็บอกว่าตัวเองเพิ่งจะแพ้เป็นครั้งแรก ส่วนคูนิโอะก็ชมว่าเป็นครั้งแรกเหมือนกันที่ฉันลำบากขนาดนี้และทั้งสองก็แนะนำตัวกัน แล้วฮิโรชิก็เดินออกมาจากร้านเกมส์ มิซึสึก็ขอโทษที่ทำไม่ดีต่อฮิโรชิ และทั้งคู่ก็เดินกลับไปที่ดรวเรียนตัวเอง
บทที่สุดท้าย สังคมใต้ดิน
คูนิโอะกับฮิโรชิซึ่งอยุ่ท่ดาดฟ้าก็คุยกันถึงเรื่องมิซึสึที่เจอเมื่อวาน ฮิโรชิก็ถามว่าหลังเลิกเรียนคูนิโอะว่างไหมจะชวนไปทานข้าวด้วยกันกับคุณพ่อ ซึ่งคูนิโอะก็ตอบตกลง หลังเลิกเรียนทั้งคู่ก็ขึ้นรถที่จอดรออยู่หน้าประตูโรงเรียน และทั้งหมดก็ขึ้นรถจนมาถึงร้านอาหาร แต่ที่หน้าร้านอาหารก็จะมีพวกยากูซ่ามาทำร้าย คูนิโอะจึงต้องไปจัดการยากูซ่า หลังจากชนะแล้วทั้งสามก็มานั่งทานข้าว คุณพ่อของฮิโรชิก็ขอบคุณคูนิโอะที่ช่วย ส่วนคูนิโอะก็บอกว่าตัวเองนั้นก็ไม่ชอบยากูซ่า ฮิโรชิก็ถามคุณพ่อว่าทำไมคนพวกนั้นถึงเข้าโจมตีพวกเรา คุณพ่อก็ตอบว่าคงจะไม่เห็นด้วยที่ฉันซึ่งเป็นสมาชิกสภาคัดค้านที่จะสร้างคาสิโนในเมืองซินะ คูนิโอะก็เลยถามกลับว่าแล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกนั้น แต่คุณพ่อก็เปลี่ยนเรื่องเป็นพูดเกี่ยวกับสเต๊กนี้อร่อยจังเลยนะ
ที่บ้านยากูซ่า
ซาบุ : เฮ้ !! คาซึจิ เรื่องคาสิโนไปถึงไหนแล้ว ??
คาซิจิ : ตอนนี้เรากำลังไปกดดันเจ้าสมาชิกสภาคนนั้นอยู่
ซาบุ : ถ้้าสร้างคาสิโนได้ล่ะก็องค์ซันวาไคของฮันจะกลายเป็นหนึ่งในภูมิภาคนี้
คาซึจิ : ถ้าแผนสร้างคาสิโน่เป็นไปตามกำหนดพวกเราก็จะสามารถควบคุมแถบนี้ได้ทั้งหมด กรุณาอย่าเป็นห่วง
ระหว่างคุยกับเทะซึก็วิ่งเข้ามา
เทะซึ : ลูกพี่ !!!! พวกที่ไปกดดันสมาชิกพลาดท่ากลับมาคับ
คาซึจะ : อะไรนะ !!! พลาดท่ามางั้นเหรอ !!!!
เทะซึ : เออออ รู้สึกว่าเจ้ามีเจ้างี่เง่าคนหนึ่งเข้ามาขวางครับ !!
ซาบุ : หือ ????
เทะซึ : น่าจะเป็นนักเรียน ม.ปลาย
คาซึจิ : อะไรนะ !! เทะซึ !! นี่แกถูกนักเรียน ม.ปลายสั่งสอนมาเหรอเนี่ย ไอ้โง่เอ้ย !!!
เทะซึ : ขอโทษคับลูกพี่ อภัยให้ผมด้วย
หลังจากนั้นคาซึจิก็ไปชกเทะซึและบอกให้ทุกคนตามมา
ส่วนที่โรงเรียนเนคเคทซึนั้นเนื่องจากคะแนนสอบน้อย อ.มาโดกะเลยจะให้นักเรียนเรียนพิเศษเพิ่ม หลังเลิกเรียนคูนิโอะกับฮิโรชิระหว่างกลับบ้านที่หน้าประตูโรงเรียน พวกยากูซ่าก็วิ่งมาใช้มีดแทงฮิโรชิแล้วขึ้นรถหนีไป คูนิโอะโมโหมากจังหวะนั้นชินจิก็มาพอดี คูนิโอะเลยขอร้องให้ชินจิพาฮิโรชิไปโรงพยาบาล ส่วนตัวเองก็ขอยืมมอไซด์ชินจิเพื่อตามพวกยากุซ่าไป
คูนิโอะซึ่งมาถึงที่สำนักงานของยากูซ่าก็จัดการพวกลูกกระจ๊อกจนหมด และได้ลุยเข้าไปถึงด้านในจนเจอกับเทะซึ เทะซึรู้ชื่อคูนิโอะจากยูยะซึ่งยูยะคือน้องชายของเทะซึ หลังจากสู้กันคูนิโอะก็สามารถเอาชนะเทะซึได้และบุกเข้าไปด้านในต่อ แต่ก็พลาดท่าถูกจับขังกรง
ทานด้านโรงพยาบาลชินจิก็มาเยี่ยมฮิโรชิ หลังจากทักทายฮิโรชิชินจิก็ออกมาข้างนอกโรงพยาบาลและเจอกับริกิซึ่งรออยู่ซึ่งชินจิก็ถามว่านายเป็นหวัดเหรอถึงมาที่นี่ ริกิก็บอกว่าตัวเองนั้นเป็นหวัดนิดหน่อยแล้วถามชินจิกลับว่าตัวชินจินั้นมาที่โรงพยาบาลทำไม ชินจิบอกว่ามาเยี่ยมนักเรียนโรงเรียนเนคเคทซึ ริกิเลยสงสัยว่าใช่คูนิโอะไหม แต่ชินจิบอกว่าไม่ใช่คูนิโอะ ตอนนี้คูนิโอะเอามอไซด์ของชินจิตามไปล้างแค้นให้ฮิโรชิที่ถูกพวกยากูซ่าทำร้าย ชินจิตัดสินไปจะไปช่วยคูนิโอะ ริกิก็ขอให้ตัวเองไปด้วย จากนั้นทั้งสองก็ไปช่วยคูนิโอะ
อ.มาโดกะกับมิซาโกะเองก็มาเยี่ยมฮิโรชิและถามว่าคูนิโอะอยุ๋ไหน ฮิโรชิจึงบอกว่าไปที่สำนักงานยากูซ่าหลังจากนั้นก็ยังไม่ได้ติดต่อกัน
ทางด้านคูนิโอะนั้นตอนนี้ถูกจับมัดและโดนซ้อมอยู่ ระหว่างนั้นชินจิกับริกิก็มาช่วยไว้ได้ทัน ทั้งคู่อาสาจะจัดการตรงนี้ให้เองคูนิโอะจึงวิ่งเข้าไปข้างในอีกครั้งจนมาถึงห้องของซาบุ และได้จัดการกับซาบุลงได้สำเร็จ
ซาบุ : แก.....เป็นแค่เด็ก ม.ปลายจริงๆเหรอ.......น่าเสียดายนะ..มาเป็นลุกน้องฉันไหมล่ะ
คูนิโอะ : ฉันไม่อยากเป็นยากูซ่าหรอก
ซาบุ : แล้วแกสุ้ไปเพื่ออะไร ?
คูนิโอะ : ฉันนะสู้เพื่อปกป้องเพื่อนคนสำคัญของฉัน สิ่งนั้นคือลูกผู้ชายยังไงล่ะ
ซาบุ : ทำอย่างกับตัวเองเป็นฮีโร่ ผู้คนนะถ้าเพื่อเงินล่ะก็พร้อมที่จะหักหลังกันได้ตลอด สิ่งที่จะทำให้คนอยู่ด้วยกันคือเงิน !!
คูนิโอะ : ผิดแล้วลุง หัวใจของคนนะมีสิ่งที่เรียกว่าสายสัมพันธ์อยู่
ซาบุ : ชิ.....แกทำให้ฉันนึกถึงเรื่องตอนยังหนุ่ม....ว่าแต่มอไซด์คันที่แกขี่มาของลูกน้องแกเหรอ ?
คูนิโอะ : ไม่ใช่ลูกน้องเฟ้ยยยยย นั่นคือพวกพ้องตะหากล่ะตาแก่ !!
ซาบุ : ชิ....ก็พอเข้าใจแล้ว สำหรับพวกแกพวกพ้องสำคัญมากซินะ
หลังจากนั้นคูนิโอะก็ออกมา
ริกิ : โอยยยย คูนิโอะ เป็นไรป่าว ?
คูนิโอะ : สบายมาก พวกนายก็ปลอดภัยนะ
ชินจิ : แหงซิฟ่ะ ฉันคือ KH นะเว้ย ( KH คือไรฟร่ะ ???)
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็ขึ้นรถมอไซด์โดยแข่งกันว่าใครจะไปถึงโรงเรียนเนคเคทซึก่อน
จบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น